Test ciążowy to szybka, bezpieczna i tania metoda pozwalająca na wykrycie ciąży na jej wczesnym etapie. Daje wiarygodny wynik już w kilka minut.

Zasada działania

Obecność hormonu beta hCG (gonadotropinę kosmówkową), który pojawia się w organizmie kobiety już w kilka dni po zapłodnieniu (od 7 do 10 dni) i z każdym kolejnym dniem jego stężenie wzrasta pozwala na wykrycie ciąży we wczesnym etapie za pomocą testów ciążowych.

Zasada działania testu oparta jest na reakcji jaka zachodzi między hormonem hCG znajdującym się w moczu kobiety a monoklonalnymi przeciwciałami antv-hCG umieszczonymi na powierzchni testu. Test dobrze jest wykonać po owulacji lub w dniu spodziewanej miesiączki, o ile krwawienie się nie pojawi. Do badania najlepiej wykorzystać poranny mocz, w którym znajduje się najwięcej hormonu hCG.

Historia testów ciążowych

Historia testów ciążowych sięga czasów starożytnego Egiptu. Pierwsze wzmianki na temat metod pozwalających wykryć ciążę pojawiają się już w egipskich papirusach. Kobiety, które podejrzewały, że mogą być w ciąży, przez kilka dni skrapiały swoim moczem ziarna pszenicy i jęczmienia. Kiełkowanie ziaren oznaczało „pozytywny” wynik, a w zależności od tego, co zakiełkowało określano płeć dziecka: pszenica oznaczała, że urodzi się dziewczynka, a jęczmień – chłopiec. Co ciekawe, w XX wieku naukowcy potwierdzili wiarygodność tej metody aż w 70%. W średniowiecznej Europie popularną metodą było analizowanie moczu. Twierdzono, że mocz kobiety w ciąży ma jasny, słomkowy kolor i lekką białą piankę na powierzchni. Innym ze sposobów było łączenie moczu z winem i obserwacja reakcji jaka zajdzie. W czasach nowożytnych dość sceptycznie podchodzono do określania czy kobieta jest w ciąży na podstawie właściwości moczu, ale z uwagi na brak innych wiarygodnych metod, nadal praktykowano ten sposób.

Przełom w wykrywaniu ciąży nastąpił w XX wieku, gdy prowadzono wiele badań nad funkcjonowaniem ludzkiego organizmu i dokonano wielu odkryć. Ok. 1925 r. naukowcy wykryli hormon gonadotropinę kosmówkową, co pozwoliło na ustalenie wiarygodnego markera w moczu potwierdzającego ciążę.

W latach 70. XX wieku testy ciążowe wykonywano jedynie w laboratorium, były one skomplikowane, składały się z wielu części i wymagały kilkustopniowej analizy. Testy przeznaczone do użytku domowego pojawiły się dopiero w latach 90.

Rodzaje testów ciążowych

Współczesne testy ciążowe są superczułe, a ich skuteczność wynosi 99,9%. Kobiety mają do wyboru kilka rodzajów testów: płytkowe, strumieniowe i paskowe, które różnią się sposobem wykonania badania, a wszystkie bazują na pobraniu próbki moczu. Wybór testu ciążowego jest kwestią indywidualną i zależy tylko od tego, jaki sposób aplikacji odpowiada kobiecie.
Test strumieniowy ma postać plastikowego flamastra: jego końcówkę można skierować bezpośrednio pod strumień moczu lub zanurzyć ją na około 10 sekund w moczu zebranym wcześniej do suchego i czystego naczynia.

Innym rodzajem testu jest test płytkowy. Sposób jego wykonania polega na pobraniu porannego moczu do suchego i czystego pojemnika, a następnie naniesieniu, przy pomocy specjalnej pipetki, 3 kropli na płytkę testową. Z kolei w przypadku testu paskowego wystarczy zanurzyć go w moczu do odpowiedniej wysokości oznaczonej jako linia „MAX”. Wynik testu można odczytać po 3 minutach. Jeśli nie pojawi się żadna barwna linia, należy odczekać jeszcze 1 minutę.

Interpretacja wyników

Wynik pozytywny (oznacza ciążę): gdy pojawią się dwie linie w okienku wyniku — jedna w obszarze (C), druga w obszarze (T). Jeśli linia w obszarze (T) jest jaśniejsza od linii w obszarze (C), to wynik uznaje się za pozytywny.
Wynik negatywny (oznacza brak ciąży): gdy pojawi się jedna linia w obszarze (C) i brak linii w obszarze (T).
Błędny wynik: gdy w okienku wyniku nie pojawi się żadna linia lub pojawi się tylko jedna linia w obszarze (T), i brak linii w obszarze (C). Wtedy należy wykonać nowy test. Należy pamiętać, że jeżeli nawet wynik testu ciążowego jest pozytywny, to należy bezwzględnie zgłosić się do lekarza, ponieważ tylko on może definitywnie potwierdzić ciążę.